Co nie działa, czego nie będzie, czyli ogólnie co tam u mnie

Rzadko popełniam wpisy z rodzaju co tam u mnie, ale myślę, że należy się Wam kilka wyjaśnień odnośnie tego, czym się obecnie zajmuję i czego możecie się spodziewać.

Pisanie

Na mniej oficjalnej części bloga pojawiały się swego czasu wpisy z kategorii „Jak nie zostać pisarzem”, czyli moja relacja z postępów destrukcyjnych prac nad powieścią. Przepraszam, oczywiście rekonstrukcyjnych. Założeniem tej kategorii było dzielenie się spostrzeżeniami na temat pisania w ogóle. Wpisy się tam ostatnio nie pojawiają, ale myślę, że będzie można do tego wrócić, bo prace nad powieścią trwają. Nie mam pojęcia, co z tego wyniknie, ale zamierzam doprowadzić to do jakiegoś przyzwoitego stanu. Nie jest to łatwe; sprowadza się właściwie do pisania wszystkiego na nowo. Poza tym dochodzi kwestia pewnych opisów, których w tym wypadku nie mogę potraktować po łebkach, a stanowią dla mnie potężną trudność; wiarygodny opis pałacu, sprawienie, by bohaterowie poruszali się po nim jak po własnym domu, naprawdę nie jest prostą sprawą. W desperacji wydziergałam już sobie nawet na tabliczce brajlowskiej kilka szkiców (tę do rysowania na folii gdzieś mi wcięło), ale nie wiele mi to daje, bo to tylko prosty, ogólny zarys, a jak narazie i tak nie potrafię wyobrazić sobie szczegółów.
Ale nic to. Mówi się trudno i kombinuje się dalej. Mam nadzieję, że uda mi się znaleźć na to jakiś sposób.

Inne kwestie

Zarzekałam się kiedyś, że na pewno nie kupię niektórych rzeczy. Nie miałam najmniejszego zamiaru kupować Apple Watcha, ani słuchawek z przewodzeniem kostnym. Nie trudno się chyba domyślić, że zakupiłam jedno i drugie. Z słuchawkami mi się prawdę mówiąc udało, bo zamówiłam je w ostatnich kilkudziesięciu minutach jakiejś promocji i zaoszczędziłam kilka złotych. Muszę przyznać, że jestem z nich zadowolona. Używałam ich już do pieszej nawigacji i rzeczywiście czułam się zdecydowanie lepiej, niż gdy używałam zwykłej słuchawki bluetooth. Przynajmniej słyszę wszystkie śmigające po chodnikach rowery, których u nas pełno.
Z Apple Watcha też byłabym całkiem zadowolona, gdyby nie bateria, zużywająca się w jakimś niewiarygodnym tempie. Mam nadzieję, że się to trochę ustabilizuje, bo dziś już jest lepiej, ale wczoraj, od siódmej do ósmej rano zużył mi pięć procent baterii, przy wyłączonym wyświetlaczu oraz wywoływaniu Siri i minimalnym użytkowaniu. O godzinie dwudziestej pierwszej miałam jakieś 19 procent. I tak się zastanawiam, co by się stało, gdybym chciała uruchomić dłuższy trening, albo skorzystać z nawigacji. Jak narazie, gwarantowane przez producenta osiemnaście godzin działania na pewno to nie jest.
Z drugiej strony nie od dziś wiadomo, że Elanor ma zły wpływ na sprzęty w otoczeniu. Baterie w jej telefonach wytrzymują ledwie rok, mimo, że są traktowane zgodnie z wszelkimi wytycznymi odnośnie postępowania z bateriami, karty płatnicze trzymane w rękach zbyt długo przed płaceniem albo nie działają, albo rozwalają terminale, opaska echolokacyjna wysiadła jakieś pięć miesięcy po zakupie. Odporny zdaje się być tylko Macbook. 😉
Aż ciekawe, ile wytrzyma Apple Watch.. 🙂

Co się jeszcze wykrzaczyło

Jako, że koronawirusowe szaleństwo odrobinkę osłabło i rodzina pracuje normalnie, teoretycznie mam warunki do tego, by wznowić cykl wpisów z serii „Elanor nadaje”. Wiem, że niektórym przypadły do gustu i chciałam ruszyć z tym od nowa, ale… No cóż, Mac zaktualizował się bez mojej wiedzy i zgody do najnowszej wersji systemu, a co za tym idzie przestał mi działać Pro Tools. Pro Tools First, którego chciałam zainstalować tymczasowo, zanim uzbieram trochę grosza na aktualizację również, z sobie tylko znanych przyczyn działania odmawia, dlatego wpisów audio raczej się w najbliższym czasie nie spodziewajcie.
Czego się możecie spodziewać? Szczerze mówiąc, nie mam zielonego pojęcia. 🙂
Tradycyjnie jednak zachęcam, by wszelkie prośby, pytania, zażalenia i co tam jeszcze komu gra w duszy, przedstawiać w komentarzach.
Pozdrawiam Was serdecznie
Elanor